ผมดันตัวพี่เปรมออก เมื่อรู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่ทัน ก่อนจะมองพี่มันด้วยสายตาที่พร่ามัว จากแรงอารมณ์และน้ำตาที่คลออยู่จากความรู้สึกดี เมื่อถูกจูบเมื่อครู่
พี่เปรมไล่สายตาจากหน้าของผมลงไปที่แผ่นอกเปล่าเปลือยของผม เสื้อไม่ด้ถูกผูกเข้าติดกัน หลังจากที่พี่มันจัดการแก้ปมเชือกของเสื้อออก พี่เปรมจับให้ผมมานั่งคร่อมที่ตักพี่มัน ก่อนจะก้มลงหยอกล้อกับยอดอกสีอ่อนของผม ที่เมื่อพี่มันดูดดึงไปไม่นาน ก็เริ่มแดงระเรื่อจนผมต้องเชิดหน้าครางอย่างเสียวซ่าน ทั้งยังไม่กล้ามองริมฝีปากที่แนบกับร่างกายของผมได้เพราะความรู้สึกเขินอาย
“อ๊ะ..อา…”
“อื้ม ตัววาดหอมมากๆเลย” พี่เปรมพูดก่อนจะเลื่อนปากร้อนนั้นไปที่ยอดอีกอีกข้าง ส่วนมือที่ว่างก็ลูบที่เอวผมเล่นและบีบขยี้ยอดอกข้างที่เพิ่งผละปากออกมาเล่นจนผมรู้สึกเสียวและโหวงที่ท้องน้อยอย่างห้ามไม่อยู่
ร่างกายของผมค่อยๆถูกปรับให้มานอนราบลงกับโซฟาที่ขนาดไม่ใหญ่นัก แต่ผมสามารถนอนได้ทั้งตัว ก่อนที่พี่เปรมจะคร่อมลงมาแล้วแหวกเสื้อโรงพยาบาลออก ก่อนจะถอดกางเกงผมออก โดยที่ผมไม่สามารถขัดขืนได้
“พี่เปรม…” ผมส่งเสียงออกมา ก่อนจะรู้สึกร้อนที่หน้าอย่างมาก เมือน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาของตัวเองนั้น มันทั้งแหบ และเต็มไปด้วยความอ้อนวอนอย่างที่ผม ไม่เคยได้ยิน
แม้จะทำกันบ่อย แต่ที่นี่โรงพยาบาล มันเงียบกว่าคอนโดนพี่เปรมเสียอีก!
“ว่าไงครับ”
“ขอ…ทำให้พี่ได้ไหม…” กูพูดอะไรออกไปปปป
พี่เปรมมองมาที่ผมอึ้งๆ ก่อนที่จะยันตัวขึ้นนั่งผิงกับพนักผิงของโซฟา แล้วมองมาที่ผมก่อนจะยิ้มเล็กๆอย่างอ่อนโยนที่มุมปาก สายตาที่เหมือนกับเรียกให้ผมลุกขึ้นไปหานั้น ทำให้ผมแทบไม่มีสติ กลิ่นที่ลอยมาแตะจมูกทำให้ผมค่อยๆยันตัวขึ้นจากโซฟา แล้วก้าวขาขึ้นไปคร่อมตักพี่เปรมอีกครั้งด้วยตัวเอง
สะโพกที่ไร้ซึ่งเสื้อผ้าของผมบดคลึงไปตามหน้าขาของพี่เปรมด้วยแรงอารมณ์ ก่อนที่ผมจะเอามือที่สั่นเทาของตัวไป ไปปลดกระดุมที่ถูกติดไว้อย่างไม่เรียบร้อยนัก จนกระทั่งเผลยให้เห็นแผ่นอกหนาเต็มไปด้วยมัดกล้ามพองาม ผมค่อยๆก้มหน้าลงไปตามไหล่และคอของพี่มัน แล้วขบเม้มในบางที่ ตามสัญชาตญาณของผู้ชาย แล้วค่อยๆไล่ลงมาที่ยอดอกสีน้ำตาลเข้ม
“อื้มม”
ผมเงยมองหน้าพี่เปรมที่แสดงความต้องการออกมามากล้นกว่าปกติ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนตัวลงมานั่งคุกเข่าอยู่ระหว่างขาของพี่เปรม แล้วค่อยๆจัดการกับเข็มขัดที่ถูกถอดออกแล้วแต่ไม่เรียบร้อยเท่าไร ออกจากเอวสอบ มือเล็กเลื่อนไปปลดซิบก่อนจะเงยหน้ามองคนเป็นพี่แล้วจับแก่นกายที่โป่งพองออกมา แล้วชักขึ้นลงเบาๆเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของพี่เปรมให้มากขึ้น
โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำนั้น แทบจะทำให้คนเป็นพี่คลั่งจนออยากจะจับคนตัวบางกดลงบนโซฟาซะเดี๋ยวนี้
“พี่เปรม อื้ม…”
ไม่รู้เพราะกลิ่นหอมรุนแรงที่ทำให้สมองเบลอ ความต้องการที่มากกว่าปกติเพราะสถานที่ชวนให้ตื่นเต้น กันแน่ ที่ทำให้ผมทำในสิ่งที่ไม่คิดว่าตัวเองจะทำ ผมมั่นใจว่าสติผมครบและเต็มร้อย แต่ผมไม่มั่นใจว่าอะไรกันแน่ที่ทำให้ผมทำแบบนี้
หรือจะเป็นเพราะพี่เปรมเคยทำให้ผม อย่างไม่รังเกียจสักนิด เพราะงั้นหากผมจะทำให้พี่เปรมบ้าง มันคงไม่เป็นไร
“วาด!”
เสียงร้องของพี่เปรมร้องขึ้นอย่างตกใจทันที เมื่อผมค่อยๆครอบปากลงบนแกนใหญ่ที่เมื่อลองครอบปากลงปครั้งแรกแล้ว มันใหญ่จนคับปากไปหมด ทำให้ผมต้องถอนปากออกมาก่อน แล้วไล้เลียไปตามหัวและลำแกนช้าๆ จนพี่เปรมส่งเสียงครางในลำคอออกมาอย่างดุดัน นั้นทำให้ผมรู้สึกได้ใจ จึงครอบปากลงไปอีกครั้ง แล้วดูดเม้มที่ส่วนหัวของปลายแกนนั้นย้ำๆ ก่อนจะขยับปากขึ้นลงช้าๆ พร้อมกับเอามือนวดเฟ้นในส่วนที่ปากครอบไม่ถึง
“อึก! อื้ออ” ผมร้องครางออกมาเมื่ออยู่ๆพี่เปรมก็กระแทกตัวเข้ามาในปากผม จนทำให้น้ำลายไหลลงมาตามมุมปาก
“วาดครับ…พอแล้ว”
พี่เปรมค่อยๆดึงตัวผมขึ้น ก่อนจะจับให้ผมนอนลงไปกับโซฟาอีกครั้ง พี่มันดึงกางเกงลงไปอยู่ที่หน้าขา แล้วจับขาผมให้ตั้งชัน ก่อนจะลูบวนไปที่สะโพกของผมแล้วบีบเค้นเบาๆ ก่อนจะลากนิ้วเรียวยาวมาสะกิดเขี่ยที่ช่องทางรักที่ยังคงแดงระเรื่อจากการเบิกทาง ก่อนที่พี่พยาบาลจะเข้ามา
“ขะ..เข้ามาเลยนะ ไม่ไหวแล้ว” ผมร้องเรียกตามที่ใจต้องการ
การที่เป็นคนปลุกอารมณ์พี่เปรมให้มากขึนด้วยตัวเอง ทำให้ผมได้กลิ่นพี่มันมากกว่าปกติขึ้นอีกไม่รู้กี่เท่า ความต้องการมากล้นทำให้ผมตื่นตัวทกสัมผัสไม่ว่าจะเป็นเบาหรือหนัก แรงมือของพี่เปรมทำให้ผมเสียวซ่าน และตรงนั้นก็รอคอยอย่างทรมาน
อยากได้แล้ว
ผมส่งสายตาอ้อนวอนเมื่อพี่เปรมยังคงแกล้งขยับนิ้วเข้าออกที่ช่องทางคับแคบของผมไม่เลิก ไหนจะสอดเข้าไปแล้วสะกิดเข้าที่จุดเสียวของผมจนผมต้องอ้าของออกกว้างแล้วกระตุกตัวอย่างห้ามไม่อยู่
“น่ารักจังเลย…อย่าครางดังสิครับที่รัก ข้างห้องจะได้ยินเอานะ” พี่เปรมพูดแล้วค่อยๆถอนนิ้วออก ก่อนจะจับแก่นกายใหญ่มาเขี่ยที่ช่องทางของผม แล้วค่อยๆดันมันเข้ามาในตัวผม
“อ๊า!!!..อื้อ…” เสียงแค่ส่วนหัวผ่านเข้ามา ความเสียวซ่านก็ประดังเข้ามาจนผมเผลอร้องครางขึ้นมาเสียงดัง พี่เปรมก้มหน้าลงมาประจูบผม แล้วสอดลิ้นเข้ามาดูดดึงลิ้นของผมอย่างเอาแต่ใจ
แก่นกายที่กำลังสอดเข้ามาช้าๆ ทำให้ผมรู้สึกเสียวจนต้องเกร็งหน้าท้องและช่องทางไว้แน่น ตามปฏิกิริยาของร่างกาย แต่นั้นมันทำให้พี่เปรมต้องกัดฟันแล้ว กมลงซุกไซค์ที่ซอกคอผม ก่อนจะกระแทกส่วนที่เหลือเข้ามาในตัวผมจนหม
“แน่น…เกินไปแล้วครับ อึก วาดผ่อนคลายหน่อยที่รัก” เสียงแหบพร่าของพี่เอ็มทำให้ผมได้แต่ส่ายหน้า หยาดนำหยดโตไหลออกมาจากดวงตาอย่างห้ามไม่อยู่
“อ๊ะ…อื้ออ ทำไม่ได้ อ๊า!…มันเสียว…อื้มม” ผมกดคอพี่เปรมลงมาจูบอีกครั้ง โดยที่พี่เปรมจูบตอบกลับมาอย่างเร้าร้อนจนผมแทบละลายเข้าไปในอกของพี่มัน
ผ่านไปสักพักพี่เปรมก็เริ่มขยับตัวเข้าออกในร่างกายผมอย่างถี่รัว เสียงครวญครางทำได้แค่ออกมาจากนำคอเท่านั้น เพราะเกรงกับห้องรอบข้างหรือแม้แต่พยายาบาลและหมอที่เดินผ่านห้องไปมาไม่หยุด ผมกัดปากตัวเองไว้แน่น ก่อนที่พี่เปรมจะถอดแกนกายใหญ่ออกจากตัวผม แล้วจับให้ผมหันหลังให้โดยที่ผมก็มองอย่างงงๆ
“จับที่พนักผิงของโซฟาไว้นะครับ” สิ้นเสียง ช่องทางรักก็รับรู้ถึงสิ่งแปลกปลอมเข้ามาอีก พี่เปรมซ้อมอยู่ด้านหลังผม โดนที่ผมหันหลังแล้วจับเข้าที่พนักพิงของโซฟาไว้ เมื่อแรงกระแทกที่ส่งมานั้นทำให้ตัวสั่นคลอนไปหมด
“อื้อๆๆ…อ๊า..อ๊ะ อ๊ะ…เสียว ฮึก”
“อีกนิดนะครับที่รัก อื้ม” พี่เปรมก้มลงไล้บิ้นร้อนตามแผ่นหลังของผม ก่อนจะจูบทำรอยอย่างไม่เว้นที่
ความเสียวซ่านจากด้านหลังทำให้ผมต้องหยิบหมอนอิงขึ้นมากัด กลั้นเสียงครางไว้แน่น พร้อมทั้งร่างกายที่เกร็งจนช่องทางคับแคบนั้นรัดคนที่ซ้อนอยู่ด้านหลังแน่น พี่เปรมขยับช้าลงแต่เน้นที่จุดไวต่อความรู้สึกของผม ก่อนจะกระแทกเข้ามาเต็มแรง แล้วเอื้อมมาชักที่แก่นกายของผมด้วย
ไม่ไหวแล้ว
“พะ..พี่เปรม วาด..วาดอ่า!!…” ผมร้องเสียงสั่น เมื่อรู้สึกอยากปลดปล่อยเต็มที่แล้ว
“พร้อมกันนะครับ อา…!!!”
“อื้อ!!!!”
เพียงแค่นั้น แรงชักจูงทางอารมณ์ที่รุนแรง ทให้ทั้งผมและพี่เปรมปลดป่อยออกมาพร้อมกัน ความรู้สึกร้อนๆจากของเหลวที่เพิ่งถูกปล่อยออกมาในร่างกายของผม ทำให้ผมรู้สึกดี แม้ว่ามันจะมีบางส่วนที่ไหลออกมาจนเปื้อนหน้าขาเต็มไปหมด ส่วนของผมก็เต็มโซฟาเหมือนกัน
“อย่าตอดแน่นสิวาด” เสียงแหบพร่าของพี่เปรมว่า แต่ก็ยังไม่ถอนแก่นกายออกไปอยูดี
“ง่วง…เอาออกไปก่อน…” ผมพูดด้วยน้ำเสียงอย่างคนที่ง่วงเต็มที่ เพราะทั้งฤทธิ์ยากับกิจกรรมที่ทำไป
“เห็นว่านี่โรงพยาบาลนะ….รอบเดียวก็ได้ครับ”
พี่เปรมยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะค่อยๆถอนกายออกมา จนน้ำนักไหลออกมาตามอย่างล้นหลาม แต่ผมก็ไม่มีสติพอที่จะรับรู้อะไต่อไป เพราะความง่วงเข้าครอบงำจนรู้สึกเบลอไปหมด แล้วทุกอย่างก็มืดไป
@twitter : minirun_iping
#ฝากคอมเม้นด้วยนะคะะ
ยัยขนมผิง 